Zijlijn 12 augustus 2010, 16:36
Is oranje altijd oranje? Natuurlijk is het een nationaal elftal dus we mogen er technisch vanuit gaan dat elk team dat coach Bert samenstelt, ook al is het een klassenelftal van de school van zijn kleinzoon, Nederland representeert. Zolang ze maar in het correcte shirt lopen.
Ze moeten dus niet zeuren in de Oekraïne. Natuurlijk is het een schok voor de bevolking van het gastland als er spelers als Pieters, Maduro of Bruma het veld opkomen terwijl ze allemaal op de tribune op zoek zijn naar een glimp Yolanthe en Sylvie. De verwachtingen waren hoog gespannen maar diep de teleurstelling om te moeten spelen tegen een derde of vierderangs team. Oefeninterlands zijn al lang niet meer serieus te nemen. Tijd- en meervulling, vooral voor de knip van de KNVB. Zegt Johan ook.
Maar desalniettemin een interessante partij. Aan de zijlijn bleken kleurrijke en zeer karakteristieke jongens te staan trappelen om spelers als van Bronkhorst, van Bommel en nog wel een behoorlijk aantal oude gardisten te doen vergeten. Ze speelden zeer verdienstelijk. Op een paar uitzonderingen na die na deze oefenpot door van Marwijk zullen worden doorgespoeld.
Waarmee het onbenul van een oefeninterland toch weer in een ander daglicht komt te staan. Jong talent heeft een podium nodig om op te groeien, ervaring op te doen en, vooral, zich in de kijker te spelen.
De mening van het grootste gedeelte van het Nederlandse publiek is duidelijk. We moeten winnen! Kan niet schelen hoe. Het gaat om de eer en de gouden glans straalt op ons af.
We hadden ons op het strand in Spanje als koningen kunnen voelen als Oranje maar minder aan voetballen en meer aan winnen hadden gedacht.
We kijken helemaal niet naar voetbal, er is een oorlog te winnen!
Toch is het prettig dat de komende generatie in staat is een spelletje zo te spelen dat er, ook al ontbreken de twee dames op de achtergrond, ook iets te genieten valt.