Als je als speler in een auto rond rijdt waarvoor de gemiddelde liefhebber een paar jaar keihard moet werken zou het best een klein beetje fatsoenlijk zijn aan die aanhang enige aandacht te besteden.

Wie de jeugd heeft, heeft de toekomst. Maar wat zijn de toekomstverwachtingen van de topvoetballer? Niets, de grote leegte van het succes en sterrendom. Dus meet je jezelf gewoon het gedrag van de meest gemiddelde godenzoon. Je kijkt niet op of om naar je aanhang, negeert je kleine, maar oh zo grote, fans en, ach moet kunnen, rijdt nog net niet over ze heen maar er wel snel langs. Een handtekening op de bal van zo’n jochie? Onzin! Het is maar voetvolk.

Dit soort volgevreten patsers vergeet dat de sponsors, die de dikke bak uiteindelijk betalen, alleen over de brug komen omdat er fans, kijkers zijn. Zodra die afhaken gaat die pitbullauto op marktplaats.

Het koninklijk huis is meer toegankelijk. Kom op jongens, want dat zijn jullie uiteindelijk nog steeds, doe normaal. Vanzelfsprekend zijn er de uitzonderingen als Nigel, Sander, Piet. Misschien onderaan in de pikorde maar een stuk verder in de ranking van succesvolle mensen met enig benul van proporties.