© RTLDeskundigen
Er zijn meer deskundigen dan we ons ooit hadden kunnen voorstellen. Zelfs Maarten van Rossem is even deskundig maar dan met een volledige afwezigheid van liefde, laat staan van waardering voor de sport. Vanuit afkeer is er toch weer een hoop te neuzelen. De onvoorstelbaar opportunistische commercie (waar hij dan wel weer een beetje gelijk mee heeft) die in een aantal gevallen resulteert in een volledig ongepaste trots in de rustreclameblokken maar dan wel weer hele leuke inhakers na het verlies. Het gebrek aan inzet van spelers die natuurlijk door alle commentatoren als volgevreten, te veel verdienende, snotjong worden omschreven. Die te lui zijn om voor hun land te werken in teamverband.
Diep filosofisch gewauwel aan tafel op Nederland 1 over de capaciteit van het passingsprincipe en het al dan niet ontwikkelde sociaal interactief vermogen in relatie tot het teamverband bij het Nederlands elftal
En aan de virtuele bar bij VI is de stoelgang van Johan Derksen en de afrij kwaliteit van Bart Chabot onderwerp van gesprek. Waarbij Van Der Gijp compleet in een lachstuip schiet waar hij alleen door Ted Troost uit gemasseerd kan worden. Leuk, net als in de kroeg waar uiteindelijk ook slechts pakweg 4 man de tent aan het lachen krijgen.

Kijkers
Die diep vanonder de onderbuik reageren op alle wat oranje is. Of op alles wat juist niet Oranje is of op alles wat boos is. Zolang het bij succes over “wij” hebben gewonnen gaat en in het andere uiterste over “ze” hebben er niets van gebakken dan moeten we constateren dat ons Orange gevoel sterk afhankelijk is van de mate van succes en dat we na deze slechte resultaten ineens toch een stuk individueler zijn dan we meenden te mogen opmaken uit het “wijmeemetoranjegevoel” vlak voor het toernooi.

Spelers en de coach
Ach de spelers. Toppers die meedoen in de belangrijkste competities in Europa die samen geen goed team vormen. Onsamenhangende groep eenlingen die hun persoonlijke klasse niet kunnen inzetten voor een elftalbelang. Omhooggevallen kleuters die zichzelf rechten toekennen op basis van behaalde resultaten in het afgelopen seizoen. Of zelfs een aan aanbidding grenzend respect eisen alleen maar vanwege een bank plaatsje bij een grote club en een zeer beperkt aantal speelminuten.
Patsertjes die het drukker hebben met het kapsel, de koptelefoon en hun kledinglijn. En een bondscoach die niet in staat is deze ego’s zodanig op te wrijven dat ze de eigendunk even naast zich neerleggen en doen waar ze voor worden meegenomen. Het begrip “international” is aan devaluatie onderhevig. Een functie waar een coach in uit dient te blinken.

Vooruit dan maar
Werken aan een team dat in stat mag worden geacht iets te gaan betekenen in het a.s. WK. Niet gebaseerd op in het verleden behaalde resultaten maar op de behoefte aan een prestatie van belang. Nog even de (halve) finale(s) meekijken om te zien hoe het moet.

Aldus @Peer voor Oranje