Femke Bol kijkt voorbij recordreeks: 'Ik denk niet vooraf aan medailles'

Femke Bol is al vijf jaar ongeslagen in de Diamond League op de 400 meter horden en staat op dertig zeges op rij, maar zelf kijkt ze liever verder dan dat. Voor haar telt vooral dat ze keer op keer op niveau presteert.

"Ik hou er niet van om van tevoren over medailles na te denken." Elke wedstrijd benadert ze met dezelfde focus: doen wat nodig is om hard te lopen en vooruitgang te boeken. Winnen went nooit, zegt ze, al begon haar serie in augustus 2020 in Stockholm en is die sindsdien niet meer gestopt. "Het is wel leuk hoor", lacht ze tijdens een interview van TeamNL. "Ik wil ook niet dat het went." De overwinning in Monaco van begin juli sprong er voor haar uit, toen ze Anna Cockrell en Dalilah Muhammad klopte. "Natuurlijk is die zege in Monaco nog leuker. Ik loop graag tegen tegenstand. Dat gebeurt niet altijd. Maar het blijft wel altijd heel bijzonder."

Coach Laurent Meuwly is de sleutel tot succes

Ze erkent dat de statistieken indrukwekkend zijn: dertig Diamond League-zeges op haar onderdeel en vijf keer de Diamond League Trophy. Toch blijft haar toon nuchter. "Ik sta daar niet heel erg bij stil. Het is een heel leuke statistiek, maar niet het belangrijkste. Het laat wel mijn consistentie door de jaren heen zien en dat als ik meedoe, ik op een hoog niveau kan presteren. Daar ben ik wel heel erg trots op." De sleutel tot succes is haar taakgerichte aanpak met coach Laurent Meuwly. Voor elke race spreken ze concrete punten af, zodat ze zichzelf tijdens het lopen kan bijsturen. "Dat helpt heel erg", zegt de Nederlander. "Ik heb mijn eigen overwinningen in een race. Van horde vijf naar zes vind ik bijvoorbeeld weleens moeilijk. Als ik daar de focus op leg en ik kan het goed uitvoeren, dan is dat heel fijn. Ik kan soms twee keer dezelfde tijd lopen, maar toch een ander gevoel aan de races overhouden, omdat je wel of niet je taak uitvoert."

Lees ook: Femke Bol krijgt 'vlinders in haar buik' door carrièreswitch: 'Ik twijfel wel'

Die manier van werken helpt ook tegen de druk van buitenaf. Ze wil niet op voorhand met eremetaal bezig zijn en houdt het bij het proces. "Ik hou er niet van om van tevoren over medailles na te denken. Dat werkt meer averechts. Het resultaat zie ik wel aan het eind van het toernooi." Ze bewaakt haar eigen bubbel, ook als verwachtingen oplopen. "Ik heb races in mijn hoofd en hoe ik ze wil lopen. En denk niet te ver vooruit. Dat is moeilijk soms. Ik wil zelf ook heel graag winnen en je voelt dat andere mensen het ook willen. Maar ik probeer altijd de focus op mezelf te houden, hoe ik me voel. Dat ik het voor mezelf doe en niet alleen voor andere mensen die willen dat ik goud haal."

Lees ook: Femke Bol zegt 400 meter horden vaarwel en kiest voor opvallende carrièreswitch

Op toernooien combineert ze haar individuele nummer met de 4x400 meter voor vrouwen en de mixed 4x400. Om fris te blijven slaat ze soms series over, afhankelijk van hoe ze zich voelt en wat de staf besluit. "Als het past, past het", zegt ze. "Ik hou echt van estafettelopen. Of ik de series loop blijft altijd een last-minutebesluit van de coaches. Als je een pijntje hebt, zal je keuzes moeten maken. Ik probeer daar zelf altijd zo laat mogelijk over na te denken. Als de coach een idee heeft, dan geef ik ook mijn mening." Binnen de ploeg is de rolverdeling duidelijk en werkt de energie twee kanten op. "Iedereen weet dat Lieke Klaver en ik in eerste instantie individueel lopen en dat we daarna wat meer met de meiden zijn. Op het moment dat wij moe zijn als we 4x400 gaan lopen, hebben zij zoveel inspiratie en motivatie dat ons dat ook weer heel erg helpt."

Femke Bol kijkt met gemengde gevoelens terug

De wereldkampioenschappen in Tokio voelen als een symbolische terugkeer naar de Spelen van 2021. Ze denkt met gemengde gevoelens terug aan het toernooi zonder publiek en de strenge coronaregels, maar ook aan de gastvrijheid. "Het is heel leuk om daar na vier jaar terug te zijn en te zien hoe ik gegroeid ben als atleet", aldus Bol. "Het was een geweldig toernooi. De baan was heel mooi. Ik weet nog wel dat het heel leeg was, wat nu niet zo is." De herinneringen aan de maatregelen zijn nog scherp. "Ik herinner me nog dat je elke ochtend opstond en niet tegen elkaar ging praten, en dat je in een buisje moest spugen. We mochten de liften niet bedienen." Over Japan blijft ze lovend. "Ik vind het heel leuk dat zij het nu met ons kunnen vieren en dat ze in het stadion kunnen zitten."

Lees ook: Dit enorme bedrag aan prijzengeld ontvangt Femke Bol voor haar medailles op WK atletiek

Dat Nederland met een grotere ploeg dan ooit naar een WK gaat, maakt indruk. Ze ziet een generatie die elkaar opstuwt en inspireert. "Het is wel bizar", constateert ze. "Als je hoort dat ze ooit naar een WK gingen met zeven atleten. Dat is voor mij niet normaal, we hebben er nu zoveel. We zitten nu soms in een bubbel dat iedereen alleen maar voor medailles en finales gaat, maar het is al zo bijzonder dat je überhaupt op de Spelen staat." De successen van teamgenoten versterken dat gevoel. "Ik denk dat we elkaar allemaal inspireren. Dan zie ik Niels Laros lopen bij de Diamond League in Brussel, dan vind ik het heel gaaf dat wij als land zoveel goede atleten hebben. Hij wint daar, Lieke Klaver wordt tweede, Nadine Visser wint. Het is echt bijzonder dat het zo goed gaat. We staan er misschien niet altijd bij stil dat het zo’n bijzonder tijdperk is voor atletiek."