Leerdam na zware fietscrash weer bovenaan: 'Dit soort dingen maakt je sterker'

Jutta Leerdam is anderhalve week na een verkeersongeval alweer terug aan de top. De sprinter werd tijdens een fietstraining van de weg gereden door een automobilist, liep een bebloede kin, wonden aan haar arm en dagenlang wazig zicht op, maar won in Heerenveen tóch de 1000 meter bij de World Cup. Op het moment dat ze op het asfalt lag, schoot er maar één gedachte door haar hoofd: "Nee toch? Ik heb volgende week een World Cup. Dit kan ik er niet bij hebben." Ze checkte meteen of haar tanden er nog in zaten. "Die zaten er nog, top. En ik kon ook nog lopen."

Leerdam vertelt in gesprek met het AD hoe het ongeluk gebeurde. Ze trainde op haar racefiets toen een auto haar tegemoetkwam. "Ik zag dat hij op zijn telefoon zat te kijken. Hij keek omlaag. Hij kwam op mijn weghelft, maar daarna leek hij mij te zien. Maar hij ging toch weer naar mijn kant. Ik werd helemaal gek." Om een botsing te voorkomen, week ze uit richting berm. "Hij heeft mij niet geraakt. Ik ging langs de berm en viel over mijn stuur heen en viel met mijn kin op het asfalt." De automobilist stopte even, schrok van het bloed, maar reed daarna door. "Ik heb een foto gemaakt van zijn kenteken. Je bent zo kwetsbaar. Mensen zijn heel egoïstisch door op hun telefoon achter het stuur te zitten." De afhandeling van de zaak laat ze aan anderen over.

Leerdam is er 'goed' vanaf gekomen

De val had lichamelijk nog even flinke gevolgen. Leerdam had vijf hechtingen in haar kin nodig en verwondde haar linkerarm. Ze zag drie dagen lang wazig en vermoedt dat ze een lichte hersenschudding heeft opgelopen. "Dat kun je ook niet goed vaststellen. Mijn vriend Jake is hier expert in…. Je moet eigenlijk drie dagen helemaal niks doen. Maar dat heb ik niet gedaan, omdat ik hier moest schaatsen." Toch stond ze in Heerenveen weer gewoon aan de start en pakte ze net als in Salt Lake City de zege op de 1000 meter, dit keer voor Miho Takagi en Femke Kok. "Ik merkte wel dat ik me op het ijs direct weer goed voelde. Ik raakte ‘em wel weer goed. Ik heb gelukkig goede mensen om me heen. Het gaat weer goed met mij. Op mijn kin zal ik wel een litteken houden, maar het is wat het is."

Samen met haar vriend Jake Paul sprak Leerdam ook over de mentale impact van het ongeluk. Ze weigert in de slachtofferrol te kruipen. "Dit soort dingen maakt je sterker voor een grootser moment. Opstaan en weer doorgaan. Dat maakt je weerbaar." Ze probeert zichzelf bewust niet te veel aan te praten. "Ik heb genoeg mentale testjes gehad. Je kunt jezelf heel zielig vinden, maar ik dacht: we gaan door. Mentaal moet je jezelf niet te veel negatief beïnvloeden." Zelfs na haar winnende race klonk er nog kritiek op zichzelf. "Ik maak weer twee fouten die ik niet meer wilde maken. Ik begin mijn bochten niet goed. Ik ben de enige die dat niet goed doet. Ik ben perfectionistisch, dus dat nemen we weer mee naar de volgende wedstrijden."