Troosteloze Leerdam zoekt steun bij Jake Paul na val op 1000 meter in Thialf

Jutta Leerdam kwam vrijdag 26 december 2025 hard ten val op de 1000 meter tijdens het Olympisch Kwalificatie Toernooi in Thialf. Ze gold als topfavoriete, maar lag al na twee bochten op het ijs. Terwijl Suzanne Schulting juist piekte met een verrassende tweede plek achter winnares Femke Kok, bleef Leerdam achter met tranen, vragen en vooral de hoop dat de selectiecommissie haar alsnog aanwijst voor de 1000 meter richting de Winterspelen in Milaan.

Leerdam probeerde na afloop woorden te geven aan wat er gebeurde, maar bleef zoeken. "Het leek wel of ik ergens opstond, ik gleed zomaar weg", zei ze, zichtbaar aangeslagen tegenover De Telegraaf. Even later volgde: "Ik snap het gewoon echt niet". Ze legde uit dat ze zich in trainingen juist sterk voelt en dat dit voor haar een onbegrijpelijk moment is. "Ik rijd zo goed in de trainingen en voel me ook gewoon heel goed. Als ik kijk naar wat die meiden hier rijden, dan had ik die tijd makkelijk gereden. Ik wil geen disrespect tonen, maar ik heb hier zeker 25 keer in de 1.13 gereden en reed vandaag een van mijn beste openingen. Ik raak ’m gewoon echt goed. Ik val bijna nooit. Een vervelender moment kan gewoon niet. Als ik 'normaal' had gedaan, dan had ik gewonnen."

Steun bij Jake Paul

Na haar interview zocht Leerdam steun bij haar familie. Daar liet ze de emoties alsnog gaan, met Jake Paul naast haar op de tribune en later bij haar in de catacomben. "Ik heb dat ticket zelf binnengehaald", snikte ze, doelend op de wereldbekerpunten die ze dit seizoen op de 1000 meter verzamelde. Om haar heen werd al hardop gedacht aan een mogelijke aanwijsplek. "Gerechtigheid wint altijd", klonk het in de groep, vanuit de overtuiging dat haar niveau over het hele jaar moet meetellen. Leerdam zelf wil die route liever niet, maar grijpt hem nu wel aan als laatste strohalm. Ze zette haar positie stevig neer richting de selectiecommissie. "Ik zit op wereldniveau gewoon bij de top twee beste rijders op de 1000 meter", zei ze. "Ik wil heel graag die medaille binnenhalen voor Nederland en hoop dat de selectiecommissie wil kijken naar mijn niveau van het hele jaar. Ik hoor gewoon echt op de Olympische Spelen". Tegelijk keek ze alvast vooruit naar haar volgende kans op het OKT. "Op de 500 meter krijg ik zondag nog een kans, mijn lichaam voelt goed, maar ik wil ook gewoon de 1000 meter rijden in Milaan. Dat voelt toch als mijn afstand."

Op dezelfde baan, een paar meter verderop, speelde zich het tegenovergestelde verhaal af. Suzanne Schulting reed precies op het juiste moment haar beste 1000 meter van het seizoen en zag haar tijd standhouden. In de euforie kreeg ze vlak voor het praatmoment nog een telefoontje. "Sorry, deze neem ik even op", glimlachte ze. Daarna volgde de conclusie die haar hele seizoen samenvatte. "Dit is wel verrassend, ik heb een bijzonder slecht seizoen tot dusver gereden, maar dit bewijst dat het echt zo is: prestaties uit het verleden, bieden geen garanties voor de toekomst. Het voelt nog onwerkelijk."

Schulting beschreef vooral hoe zenuwslopend het wachten was na haar rit. "Dat was vreselijk. Ik wist dat ik een tijd had neergezet waar nog veel meiden onder zouden kunnen. Ik wist ook dat het kantje boord zou worden." En toen het uiteindelijk net genoeg bleek: "Het was genoeg." Ze verklaarde haar piek met een kwaliteit die ze bij zichzelf herkent op grote momenten. "Ik ben een schaatsster die goed gaat op de spanning en de grootsheid van een toernooi. Ik kan dan altijd iets extra’s geven."

Gemengde reacties tijdens OKT

Femke Kok stond na haar winnende 1.14,08 vooral opgelucht voor de camera. Ze vertelde dat de druk haar vooraf in de greep had, en dat die nu ineens wegviel. "Ik wilde deze 1000 meter zo graag binnenhengelen. Ik ben nu ook minder nerveus voor het vervolg van dit OKT. Serieus, alle stress is nu van mijn schouders. Mijn leven ging tot vandaag." Ze zag Leerdams val van dichtbij en dacht meteen aan wat er daarna kan gebeuren. "Het eerste wat ik dacht toen Jutta viel? Ik zag het gebeuren. Dat gun je niemand. Ik dacht verder alleen maar: ze zal wel een aanwijsplek krijgen. Dat schoot meteen door me heen. Ik verwacht wel dat dit gaat gebeuren." Mocht die aanwijsplek er komen, dan schuift Kok in de plaatsing. Haar reactie bleef nuchter. "Zo werkt het nou eenmaal met aanwijsplekken. Ik heb daar verder niets over te zeggen. Ik heb zelf ook het nodige meegemaakt qua aanwijsplekken, het is altijd gedoe."